W powszechnie znanym eksperymencie małpę zamknięto w klatce, a za klatką położono banany, których małpa nie była w stanie dosięgnąć. Kiedy tylko małpa zauważyła banany, wsuwała rękę pomiędzy pręty próbując ich dosięgnąć. Nawet kiedy otwarto jej klatkę nadal usilnie próbowała chwycić banany poprzez pręty, aż prawie zwichnęła sobie bark. Mogłaby się tak zmagać przez wiele godzin, tygodni, a nawet miesięcy, banany nadal pozostałyby poza jej zasięgiem. Jedynym sposobem, by się do nich dostać, była zmiana – trzeba było się od nich odwrócić i najpierw wyjść z klatki.

Wiemy, że gdyby małpa miała swój moment „Aha!” – tę chwilę olśnienia, w której zobaczyłaby otwarte drzwi, jej sukces byłby gwarantowany, ponieważ jest on po prostu przejawem tego, co już się wydarzyło w jej umyśle. Gdyby małpa zobaczyła, że drzwi są otwarte, mogłaby wziąć tyle bananów, ile byłaby w stanie unieść. Tak samo jest w przypadku bogactwa i sławy, które przychodzą wraz z tym, że coś sobie uświadomimy. Sukces jest przejawem tego, co już zaistniało. To, co świat uważa za bogactwo i sławę, jest jedynie symbolem i zewnętrznym przejawem tego, co już się „wydarzyło”.

Trudność polega na tym, że ludzie mylą to co „na zewnątrz”, z tym, co „w środku”. Wydaje im się, że wyznacznikiem sukcesu są pieniądze, sława, limuzyny i wszystkie inne atrybuty sukcesu do których trzeba dążyć, a one są tylko skutkiem. Zatem ludzie, tak jak małpy, próbują sięgać po banany. Kiedy się rozejrzymy, zobaczymy miliony ludzi, którzy przez wiele lat usiłują dosięgnąć bananów. Już wiemy dlaczego tak się dzieje. Bogactwa i sławy, podobnie jak szczęścia, nie da się szukać bezpośrednio. Szczęścia nie osiąga się walką, szczęście płynie z zachwytu, radości i satysfakcji. Szczęście przychodzi samo, gdy reprezentujemy sobą pewne jakości, żyjemy w określony sposób i mamy określone podejście do życia. Prawdziwie szczęśliwa osoba nie potrzebuje powodu, by czuć się szczęśliwą. Jest się szczęśliwym w bogactwie i w biedzie. Żyjąc samemu i równie szczęśliwym w małżeństwie. Szczęśliwym jako student i szczęśliwym jako nauczyciel. Źródłem radości jest każda chwila; niezależnie od tego, co jest „na zewnątrz”. I tak właśnie jest ze sławą i sukcesem. Przychodzą naturalnie. Wprawiona w ruch kula śnieżna sama toczy się z górki. Nie musimy robić nic więcej. Precyzja i równowaga nie wymagają wysiłku. MOC nie wymaga wysiłku; jest łaską, równowagą, beztroską, wiarą w siebie, pewnością. Ludziom jednak błędnie wydaje się, że najważniejsza jest siła.